Je maat begrijpt niet alles, sommige dingen moet je hem uitleggen. Voordoen. Vaak meer dan eens. Je weet niet precies uit welk gebied hij komt. Hij praat met een tongval, je verstaat hem niet altijd even goed. Het grote plaatje overzie jij. De straten die in jullie schema staan, de plekken waar moet worden geveegd. Tijdens de dagelijkse ochtendbriefing in de loods, waar hij altijd zwijgend zijn beker koffie van je aanneemt, is het alsof de informatie alleen voor jouw oren bestemd is. Hij hoort het niet, slaat het in ieder geval niet op. Gedurende de dag wordt hij niet gehinderd door een gevoel van urgentie of andersoortige stress. Hij volgt, jij leidt. Je doet hem maar weer eens voor hoe je de zak verwisselt. Hij kijkt geïnteresseerd toe. Het sjekkie in zijn hand is bijna op, straks zal hij een nieuwe opsteken.