Ze heeft ontbeten aan het kleine tafeltje in de keuken. Een boterham met een gekookt ei. Ze was langer bezig met dekken en afruimen dan met het ontbijt zelf. Daarna heeft ze in de woonkamer zitten luisteren naar het suizende geluid van de verwarmingsbuizen. Tot Bobbie aan haar voeten kwam zitten. Ze houdt hem aan de lijn, buiten. Er is weinig verkeer, maar je zult net zien. Straks zal hij zich oprollen in zijn mand en een paar uur slapen. Ze heeft de zaterdagkrant gisteren niet helemaal gelezen. Nu heeft ze nog een stuk over. Rond elven zal ze koffie drinken, kort erna is het tijd voor een middagboterham. De tijd die ze moet overbruggen naar het avondeten is het lastigste stuk. Eenmaal daar aangekomen wordt het makkelijker. Ze zal naar het journaal kijken en rond negenen gaat ze naar bed. Dan heeft ze gewonnen van de dag. Maar zover is het nog niet. Ze rilt in haar jas. Bobbie trekt aan de lijn. De zondagen zijn het ergst.